Энэ байдал орчин үеийн нийгмийн амьдралын хэмнэлтэй зохицохгүй болсныг тэд хэнээс ч илүү мэдэрдэг, бас багагүй сэтгэл зовж шаналдаг нь илхэн. Тэгсэн хэрнээ асуудал тэр бүр шийдэгдэхгүй удаашраад байх.

Энэ бүгдийг ажиглан харьцуулж, дүн шинжилгээ хийх явцад их сонин дүгнэлт гарсан билээ. Монголд хоёр хүний нэг нь дарга, энэ үзүүлэлтээр та нар Гиннесийн номонд орох хэрэгтэй гэж оросууд шоолж байсан удаа бий. Одоо харин ардчиллын жилүүдэд дарга нарынтоо харьцангуй цөөрсөн гэж хэлж болно. Гэсэн ч манай янз бүрийн шатны дарга нарын хамгийн түрүүнд хийх шаардлагатай ажил бол удирддаг хүмүүсээ цаг баримталдаг, ажлын байранд ажлаа эрхэлдэг, цагийг үр бүтээлчээр ашигладаг чадвартай болгон хүмүүжүүлэх асуудал. Энэ асуудлыг шийдвэрлэхгүйгээр Монгол орон цаашид хөгжих боломж тун бага. Бид яаж монголчуудыг цаг баримтлах талдаа герман хүн шиг төгс ажлаа амжуулан зүтгэж амжилт өөд мацахдаа япон хүн шиг шантаршгүй болох вэ хэмээх асуудалтай учраад байна. Мэдээж энэ бүхэн ид шидээр юм уу хүсэл мөрөөдлөөр шийдэгдэхгүй. Тэглээ ч хүч хүрэхгүй гэх юм уу, гаднын хүмүүсээр тархи толгойгоо эргэтэл заалгаж, тараг сүү хоёрыг ялгахгүй ботлоо ядарч туйлдаж байж, зөвхөн тэдний зааснаар “амьсгалах” замаар л суралцах зүйл огт биш гэдэг нь тодорхой. Цаг баримталдаг болохын тулд бид хаанаас юунаас эхлэх вэ гэсэн асуулт аргаүй босч ирлээ.

Ингэхээр хамгийн гол нь монгол хүний цаг баримтлах цагийг нарийн сайн ашиглаж дадах үйл ажиллагааг өдөр тутам зориудаар уйгагүй зохион байгуулж, алхам алхмаар хэвшүүлэх хэрэгтэй. Ингэх нь ямар нэг маргаан эргэлзээгүй асуудал. Магадгүй энэ ажлыг хэдэн арав, хорин жил ингэж зохион байгуулах, хэвшүүлэх, бас дахин бататгах хэрэгтэй ч болж мэдэх. Яая гэхэв, ажлыг хийвэл дуусгах хэрэгтэй хэмээн бидний ухаант өвөг дээдэс сургамжилсан билээ.

Цаг баримтлах, үр бүтээлчээр ашиглах үйл ажиллагааг хувь хүний өдөр тутмын үйлдэл, ажил амьдралын нэг хэсэг болох тун төвөгтэй, ихээхэн чирэгдэлтэй ажил. Хүн өөрийн толгой дээгүүр харайж чаддаггүй гэдгийн адилаар тэр өөрийн амьдралын нэгэнт тогтсон хэвшлийг өөрчлөхөд үнэхээр сэтгэл зүйн хувьд огт бэлэн биш. Энэ бол ихэнх хүний давшгүй даваа, бас сэдье гээд барахгүй үйл хэрэг. Тэр тусмаа монгол хүний ийм хэвшил, зан заншилд яагаад гэдгийг бүү мэд нүдэндхарагдахгүй, шидмэсээр чөдөрлүүлсэн гэх сэтгэгдэл төрүүлдгийг нуух юун. Энэ бол монгол хүний унаган төрхийн нэг бөгөөд олон талаар гайхамшигтай, бас цөөнгүй тохиолдолд чөдөр тушаа гэхээр зүйл. Тодорхой хэлбэл монгол хүний амьдрах ухаан, амьдралаа зохиох хэв маягийн нэлээд тодорхой хэвшил агаад орчин үеийн соёл иргэншлийн уур амьсгал, цаг үеийн шаардлагатай олон талаар харшилдаад байгаа нь хүн бүрт илтэд мэдэгддэг.

Тэгсэн хэрнээ цаг баримталдаггүй зан үйлийн хэвшлээсээ салж, ямар нэг шалтгаан дурдахгүйгээр ажлыг цагт нь хийж дуусгадаг болох, аливаа зүйлийг маргааш гэж хойшлуулахаа ор тас мартъя гэж төгс шийдсэн монгол хүн ховорхон. Бүгд цаг ашигладаг болохын тулд хувь хүн өөрийн сэтгэц, амьдралынхаа хэв маягт өөрчлөлт хийх шаардлагатай байгааг хэлж буй хэрэг юм. Тэгээд ч насанд хүрсэн хүн бүрт өдөр тутмын амьрал, үйл ажиллагааны батажсан хэвшил буюу сэтгэцийн эрчим хүчээ зарцуулдаг тогтсон дараалал бий болчихсон байдаг. Хүн үүнийгээ өөрчлөх дургүй төдийгүй, өөрчлөе гэж хүсээд ч амжилтад хүрэх нь ховор. Өөрөөр хэлбэл насанд хүрсэн хүний өдөр тутмын үйлдэл үйл ажиллагаа, эрчим хүч зарцуулалт, сэтгэл хөдлөл, мэдрэмжийн талаас зохицуулдаг хэм хэмжээ, сэтгэцийн үйлчлэл зэрэг олон хүчин зүйлүүдийнхээ хувьд хатуу хил хязгаартай байдаг. Эцэст нь монголчууд бид өөрсдөө л хичээж, залхууралгүй цаг баримтлахгүй бол харийнхны боол болж гүйцэх нь ээ.

IT парк
Хэмжээс: 600x450 120k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4224

Зүсэр бороо
Хэмжээс: 600x482 48k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5506

Нээлттэй Нийгэм Форум
Хэмжээс: 600x800 193k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4607