Цас хялмайлж, хямсганасан, зэврүүн салхитай өдөр

Цасанд дарагдаж, мартагдсан, булш бунханууд сэрийнэ

Цан цохисон хөшөөний, цав суусан, чулуун дээр

Цаггүй хотыг цагдаж, цахир дуут "хаан" зүйрмэглэнэ.

Амьд нь хүний нүдийг ухаж зүрхлээгүйдээ харуусах мэт

Амтат зүүдэндээ гэвч олж тоншоод баясах мэт

Царил, зээтүү хошуугаа чулуун зүрхэндээ бэлүүдэж

Царигаа хахир дуугаар үхлийг урин зална.

Сүр сар, Хүүр... хүүр... хэмээн далбалзан ниснэ

Сүүдрээ чирсэн газарт нь ёр шингэж хоцроно

Ёрын газраас өвс зулгаасан ямаа үхнэ

Ёстой нэг цуслах шиг болж хэрээ тоншино.

Улай эргэх хэрээ гурван зуун жил наслана

Уул, тал хүний явдлыг нэгд нэгэнгүй мэднэ

Гэдсэндээ хөлөө жийлцэх хаадын үр садын

Гэрийн тооноор өнгийсөөр элин халин ниснэ...

erd-007.JPG
Хэмжээс: 600x414 115k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4079

khuv5-044.JPG
Хэмжээс: 600x450 113k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3844

erd-024.JPG
Хэмжээс: 600x450 85k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4128