Дорноговь аймгийн Улаанбадрах сумын уугуул Д.Нацагдоржийн нэрэмжит шагналт, “Болор цом” яруу найргийн наадмын эзэн, яруу найрагч, Монгол Улсын соёлын гавьяат зүтгэлтэн Арлааны Эрдэнэ-Очир
1. Хармаар бүсгүй Хар нүдэн гэлцэх юм Хайрлаад хөл алдсан нь Олон гэлцэх юм
Харанхуй шөнө гэрэл гармаар Хар нүдтэй нэг юм Гэрэлтэй өдөр нүдэнд нь төөрмөөр Хар нүдтэй гэх юм
Орчлон дээр хар нүдтэй хүүхэн Олон л биз ээ Оньсого таавар шиг нэг бүсгүй л Олны дунд хэлцэгдэх юм
Дэндүү хар нүднээс Ямар нулимс гардаг юм бэ гэж Дэргэдээ чамайг суулгаад би Уйлуулж үзмээр санагдах юм Хар нүдэн минь Харж амжаагүй л яваа Харын хар нүдэн минь!
2. Дэндүү хар нүднээс дэндүү хол явмаар, эсвэл үнсмээр Дэр нийлүүлж орчлон мөхтөл ханилмаар, эсвэл үхмээр Урт намрын сүүлчийн ганц навч шиг бодол Уймраа дуутай шувуу болж цээжин дотор дэвнэ
Уулсын өргөн бэлийг ороож урссан голоос Уран бидэр шигшрэх нь ээмэгний чинь чимээ шиг
Чамин навчтай модыг эр салхин оролдох нь Чамайг хүсэн санаашрах миний зүггүй ааш шиг Инээд чинь сувдрах танхил цагаан сарны доор Илүү жаргал гэж байдаг бол чамаас л гуймаар даа
Найман сарын хөх бороонд чамтай хамт норж Намирсан гэзэгний чинь усыг энгэр дээрээ сэгсрэхсэн дээ Дэндүү хар нүднээс дэндүү хол явмаар, эсвэл үнсмээр Дэр нийлүүлж орчлон мөхтөл ханилмаар, эсвэл үхмээр.
3. Санаан дотроос гардаггүй Сайхан хар нүд гэж байх юм Цэцгэн дээр суусан эрвээхий шиг түүнийг Цээжин дотроо би үнсэж л явах юм Зүүд хүртэл сэрвэгнүүлсэн Зүггүй дэрэвгэрхэн сормуус гэж байх юм Зүүдэлж дандаа жаргая гэтэл Зүрхэн дээр гэргийн гар байх юм
Аялсан дууны үзүүр Судгийн ногоо ганхуулах Амраг чамд л очсон Янзага ялгарсан орой Арван тавны сарыг Ханын толгойноос өлгөөд
Алганыхаа л үнэрийг Гар гартаа шингээснээс Гэнэн аалийг би Хацраас чинь үргээж Гэргий танхил одыг Чамд зүсэлсэн ч биш дээ
Санаан дотроос гардаггүй Сайхан хар нүд гэж байх юм Цэцгэн дээр суусан эрвээхий шиг түүнийг Цээжин дотроо би үнсэж л явах юм
Зүүд хүртэл сэрвэгнүүлсэн Зүггүй дэрэвгэрхэн сормуус гэж байх юм Зүүдэлж дандаа жаргая гэтэл Зүрхэн дээр гэргийн гар байх юм.
Бүжин хярсан бут цагын эрхээр өргөс ороод Бүлээхэн бороо ороод намиравч солонго хөдлөөд намар болно Бүүр түүр бодлын холд цаг хугацаа өндөглөж Бүдэг гэрлийн нөмрөг дор шөнийн шувууд амраглаад сүрэг болно Саруул тал тэнгэрийн хаяанаас эх авсан Салхины чимээ нуурын толионоо чимэг болно Санаа сэтгэл дэнсэлж амраг чамайгаа санаад Сарыг алгандаа бөмбөрүүлэн залгихад гэгээ болно
Бодлын салхи сэвэлзэж хонгор чамдаа яарсан Бороотой үдшүүд энгэр цээжинд жаргалын туяатай Алдуурсан унага шиг cap жилүүд цахилан цахилан одоод Амьдрал мөрөн долгилсоор байна даа Амраг минь дээ Сэтгэлийн сүү чам руу урсах юм даа Итгэлийн гэрэлтэй амраг чамдаа би хайртай Уруулын баланд согтоож чинийхээ хүзүүнд эрхэлсэн Улирлын сайхан хорвоогийн өдөр бүхэн цэнгэлтэй Харайн холдох шиг cap жилүүд дэгдэн дэгдэн холдлоо ч Хайрын шувууд чамдаа л дэвнэ дээ. Амраг минь дээ Сэтгэлийн сүү чам руу урсах юм даа Итгэлийн гэрэлтэй амраг чамдаа би хайртай Учралын сайхандаа догдолж оддыг хэлхэж ирдэг Уяран гэгэлзэх чи минь гэгээн тэнгэртэй хүн дээ Эргэн буцах cap жилүүд нисэн одлоо ч Энэхэн тавилан насан мөнхийн хайр даа Амраг минь дээ Сэтгэлийн сүү чам руу урсах юм даа Итгэлийн гэрэлтэй амраг чамдаа би хайртай "Болор цом"-ын эзэн яруу найрагч А.ЭРДЭНЭ-ОЧИР
"Найргийн жимээр..." Яруу найрагч Арлааны Эрдэнэ-Очир
Ургаж буй наран дотроос нь ангирын цуваа зэллэж Урсаж буй усанд нь эрдэнийн саран эрхэлсэн Униарт тал хөндий, өмөг төгөлдөр уулс, уудам говийн эх нутаг Утга учрын хорвоод намайг тосч авсан Эх орон
Нар зөвийн эх орон Миний Монгол
Амьдралын жирийн нэг өглөө байтал уярал догдлол төрж Алтан дэлхийд амьд явахын үнэ цэнийг мэдрүүлж Айлын гэрийн өрхний оосрыг нар зөв даллаад Арван наймтай бүсгүй гэргий болдог Эх орон
Тэнгэрийн заадсыг өгсөж, уруудан галгих хоёр морин од Тэмдэгрэх үүрийн зүүдэнд нь ер бусын мэдрэмж илгээхэд Сүүмийх алсын амьдрал зорьж, сэтгэлдээ ган хэт цахиад Сүлд өөдөө зоримог хөвгүүд бүсээ зөв ороогоод эр болдог Эх орон
Эгшиг уянгын хорвоод хайрын зөрөг дээр харц учраад Энгэр дүүрэн жаргал тээж, биедээ тэмүүлэх залуус Өр зүрхний гүндээ амраг нарны гал зангидаж Өнө эртний шаргал талд ханаа зөв дугуйлаад айл болдог Эх орон
Энгийн болоод яруу сайхныг эх нутгаасаа түүж Эрхэмсэг хувилгаан уулсын сүр, гол усандаа сөгдөхөд Эвийн хоёр загас нь нар зөв эрхлээд Эрдэнийн алтан соёмбоных болдог Эх орон
Надад үнэтэй цаг хугацаа моддын дундуур сүлжин арилж Намар, хавар, аглаг талын бараанд дөрвөн цаг эргэж Насан мөнхийн хөх тэнгэр нь өнөд шидийн гүн утгыг өөртөө нууж Наран саран бүслүүр зөв ороогоод Дэлхийнх болдог Эх орон
Ээж минь анх сүүгээр чулууг нь зөөллөж Эцэг минь өргөсийг нь түүсэн цэцэгт зам Үйлийн үрийн усанд эвдэгдсэн эхлэлтэй Уулзахын баярт эгцэрч яараад Хагацлын гунигт донсолсон донхолтой Учир байдлын хорвоод гэнэн сэрэмжгүй төөрсөн Униарт мушгиа хавцал дээр Ухаантан тэнэг хоёр ээрсэн Миний зам
Ижийгээ амьдад үхэж болохгүй Ижий минь цээжиндээ наргүй болно Ертөнцийн гоо үзэсгэлэн гундаад Ерөөлтэй ижий минь гандаж хоцорно Талын хялгана сэргэж зун болохоо больж үзэгдэнэ Тавилангийн цэцэг шивээлэн орчлон гандаж санагдана Ижийгээ амьдад үхэж болохгүй Ижий минь цээжиндээ наргүй болно Үндэстэй мод жилийн жилд л цэцэглэдэг Үр нь амьд байхад эх хүн жаргадаг Ижийгээ амьдад үхэж болохгүй Ижий минь цээжиндээ наргүй болно......ээжийгээ үргэлж хайрлаж яваарай ....!
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
khongor036.jpg Хэмжээс: 600x806 141k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4970
Цонж хотгор Хэмжээс: 600x440 162k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4771
IMG_1020.jpg Хэмжээс: 600x800 147k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4470
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт:
Facebook 
Twitter 
