Үүрийн гэгээг нэн таатай утгая хэмээн
Үелзэн урсах таацын эрэгт шөнийг үдтэл

Ууланд донгодох хөхөөн дуу, сэтгэл өмлөж
Уусан архи зовхин завсараар сувдран асгарав.
.
Хорвоогийн гэрэл оддыг залгиж дуусаад
Хоосон тэнгэрт наран хэсүүчилхээр мандах мэт

Хэрмэл миний амьдрал хэмээгч
Хэтэрхий гунигтай аялгуу болой.

 / 2017.05.13 /

Уушийн газар үүдээ барьж
Уулын ёроолд нөмөр бараадав

Хүүгэх сархи тойрон исгэрч
Хүйтэн агаарт уушиг жинднэм

Сав архийг ганцаар хөнгөрхөд
Сайхан зүйл нэгээхэн ч үгүй

Хайрт түүнийг бодох үест
Харцан дотор минь мөрөн мэлтийнэм

 / 2017.04.22 /

Өндөр тэнгэрийн үүдийг
Өөрийн хүслээр татлаа чиг
Өнө эртнээс баралсан  
Өнгөгүй судар дахь зөгнөл авай.

/ 2017.05.02 /

Исэргэн салхи хацар сэлэмдэн
Итгэсэн зүйлс сэтгэлээс цавчигджээ
Их хол аянд зэхэхүй
Иргэн дурсах нь хэнсэн буй

Цагаан үүлс ууланд будантан
Цагийн сүүдэр зүрхэнд тусжээ
Цахлай шувууд далайг орхиход
Цавчилах давалгаан элс самардана

Дэлгэрэх цэцэгс дэлбээгээ дэвээд
Дэндүү эрт мөчирөөс нисжээ
Дэлхийн уйгаа үргээх арга минь
Дээд тэнгэрт зочилох л болой.

                                                           / 2017.04.14 /

Аясын салхи үсийг чинь хийлдэхэд уянгат аяз
Амгалан талд намуухан эгшиглэнэ

Зүйрмэглэх цэцэгс сэрж оддын дор бүжин
Зүйрлэшгүй анхилам үнэр агаарт тархана

Гэгээн мөрөн харцыг чинь тольдоход гунигт бодрол
Гиюүрэх миний тархинд орооцолдоно

Тэртээ хол чинийхээ зүг ганихран ширтэхэд
Тэнгэрийн гүнд гиерэх саран л надтай ханьснам.

/ 2017.04.10 /

Аян замд бие зүдрэвч
Аялах дуунд чинь сэтгэл баяснам

Амгалан тэнгэр үүлсээ хураавч
Ахуй орчлонгийн жаргалд цэнгэнэм

Төрөх үхэх минь эрхгүй тодорхой ч
Төгөлдөр гоо түүнд татагднам

Үүрдийн хайр байдаггүй гэлээ ч
Үхтэл санагалзах шалтгаан бүрэлднэм.

                                             /2017.04.03/

1991 оны 9 дүгээр сарын 1 –ны өдөр Өвөрхангай аймгийн Нарийнтээл суманд төрсөн 1999-2009 онд тус сумын ЕБС-д суралцаж 2009-2013 он МУИС-УБИС-ийн Утга зохиол судлал шүүмжийн анги төгссөн 
 

Ш. Азжаргал : Чикаго хотод болсон "Америк дахь монолчуудын утга зохиолын холбоо"- ноос зохион байгуулсан "Хөх зөн" яруу найргийн наадмаас "тэргүүн" байр эзэлсэн шүлгээ хүргэе ээ.

Ш. Азжаргал : МИНИЙ ЭЦСИЙН ЗОГСООЛ

Олоон жилийн өмнө нутгаа орхиод гарсансан
Онгон тэнгэр эгшиж бороон дуслаар үдсэнсэн
Эргээд ирнээ гээд алсын алсыг зориход минь
Ижии, тэнгэр хоёр л нулимсаа даалгүй асгасансан

Хорогдох балчир сэтгэлээ мөрөөдлөөрөө аргадаад
Холоос даллах одод руу салхи татуулан холдохдоо
Хараа сунган алсрах өлгий цэнхэр уулсаа
Хатан Монгол зүрхэндээ өвөртлөн байж ниссэнсэн

Эрээнтэй, бараантай, цагаантай хүний нутгийн тэнгэр дор
Эгээ л солонго aдил би өнгө бүрт нь хувирахдаа
Эх Монгол нутгийнхаа гүн хөх бахархалыг
Элэг зүрхнийхээ тольтноос арчаа нь үгүй юм шүү!

Хөрст алтан дэлхийг бадарчин лугаа хэрж
Хүрэх газрын хаяаг умартан байж зүтгэхдээ
Эх орон таныгаа өвгөдийн дайтай өргөх
Эгэл ганцхан хүслээ мартаагүй шүү охин тань

Амьдрал тойрон эргэх цаг хугацааны хүрдтэй
Ахиад олдошгүй насаа харийн салхинд хийсэгсэн ч
Асаж шатсан мөрөөдлийн цэл залуухан бамбар
Аюулхай цээжний хойморт лугшсаар яваа шүү нутаг минь

Өнгөтэй, цогтой явахдаа "би Монгол хүн" гэж омогшдог юм шүү
Өмөлзөж бусдын өмнө ичихдээ өөртөө ч хэлэхээс цэрвэдэг юм шүү
Өгсөх уруудахын алинд нь ч намайг л дагах алдрыг тань
Өргөж л явья гэсэндээ өөрөөсөө ч хүртэл өмгөөлдөг юм шүү

Алсын алсыг зорьсон олон олон үрс тань
Аяа миний л адил таныхаа төлөө лугшдаг юм шүү
Алтан ургийн тамгатай мянга мянган мөрөөдөл
Альхан ч газрын салхитай таны л зүгт урсдаг юм шүү

Мандахад минь энгэрийн тэмдэг шиг намайг гоёх
Алдахад минь эцгийн сургаал шиг намайг хорих
Миний зориг, миний омог, миний эцсийн зорилго
Миний Монгол, бидний л Монгол миний эцсийн зогсоолоо

Ш. Азжаргал

эх сурвалж : https://www.facebook.com/azaa.sh.9?hc_ref=NEWSFEED&fref=nf

. Диваажин.
Диваажин дэлхийн хаана байна?
Дэнхэл донхолтой замбуулингаар
. зам жим нь хаагуур одно ?
Ганцхан надад
Гавал дотор
Бор тархины
Бүл эсэнд нутагшдаг гэнэ.
Бодлын тэнгэр бодит бус ертөнц
Босоо цагаан хийморийн буддагийн орон
Зовлонгийн шалтгаангүй зовхист орон зай
Зөв амьдралын зөгнөлийн нэгэн хорвоо
Бодит ертөнцөд бүх юм байна
Болохгүй бүтэхгүйн оршнол үгүй
Мандсан наран жаргахгүй бадамлана
Манай дэлхийн цаг хугацаа үгүй
Санасан хэрэг сэтгэчлэн бүтдэг
Сайн үйлс саатахгүй дэлгэрдэг
Саар бүхэн санаанаас ариуссан
Саваа мэлтэлзсэн жаргалын далай
Хайр цөмтэй мөнхийн орчлон
Хариулж таних номын ухаан
Саруул оюуны сүүдэр тохиосон
Сайхан сэтгэлийн гэрэлт диваажин.
Диваажин дээдийн амьдын амар амгалан
Диваажин ерөөлөөр болдог ер бус ертөнц.
. . .Б.Эрдэнэцог.

Ургаж байгаа мод

Өсөж  буй хүүхэд эмзэгхэн

Уулын бэлээс дээшилж байгаа нь

Аавынхаа энгэрлүү зүтгэж буй хүүхэд шиг

Ургаагаараа байгаа мод

Цэл залуу хүн мэт цэх шулуун

Уулын хярд дүнхийж буй нь

Уул хангайн эзэн мэт

Унаж буй мод

Өтөл настай өвгөн мэт

Уулын оройгоос доошилж буй нь

Удахгүй бурхан болох өтөл настан мэт

Н.Тайванжаргал

2016.06.21

Сунаж мөргөх бурхан байлаа ч

Үрээ гэх аав шиг минь байж чадах уу

Суутай мэргэдийн ишлэл үг үнэн байлаа ч

Аавы минь үг шиг жинтэй байж чадах уу

Аавдаа би залбирнаа

Аавдаа би залбирахдаа

Ачлалт их хайранд нь залбирнаа

Аавдаа би залбирахдаа

Арван хүүхэддээ үлдээсэн

Алдар нэрэнд нь залбирнаа

Толгод гэж тоолгүй

Уул хангайн даваануудын нэрийг хэлдэггүйг

Тогтоол гэж гололгүй

Усанд ам гардаггүй ухааны учрыг ойлгуулсан

Аавыгаа би шүтнээ

Аавыгаа би шүтэхдээ

Арван хүүхдээ хүмүүжүүлсэн

Арга ухааны нь шүтнээ

Амьдралд алдаагүй

Авъяас билгий нь шүтнээ

Зовлонгийн сүүдэр доороос зоригтойгоор татаж гаргах хүн

Ааваас минь өөр ачтан хэн байх билээ

Зорилгынхоо төлөө зүтгэхэд зоригтойгоор дэмжих хүн

Ааваас минь өөр ач буянтан хэн байх билээ

Аавдаа би мөргөнөө

Аавдаа би мөргөхдөө

Амьдрал босгосон

Ая гавъяанд нь мөргөнөө

Аавдаа би мөргөхдөө

Агуу их хайранд нь сөгдөж мөргөнөө

Өнгө сайхан орчлонд бурхан шүтээн олон ч

Аав шиг минь шүтээн яаж байх билээ

Өчнөөн олон хүн намайг магтаж байлаа ч

Аав шиг минь урмаар тэтгэх хүн яаж байх билээ

Аавыгаа би хайрланаа

Аавыгаа би хайрлахдаа

Ачлал хайры нь мөнхөд санаж

Аавыгаа би хайрланаа

Аавыгаа би хайрлахдаа

Амь нас шигээ хайрланаа

Н.Тайванжаргал

2016.01.25

ЗАВХАН СУМ МИНИЙ НУТАГ  МАГТААЛ

Зогсоо хайрхан шүтээнтэй

Зөнч Дарьэхийн удамтай 

Залгаж  төрдөг хувилгаадтай
Завхан  голоор  нэрлэгдсэн
Завхан  сумын  төвтэй
Зуунаас  зуунд  өртөөлсөн
Зөндөө  олон өрхүүдтэй
Зүсэн  зүйлийн  аялгатай
Зүйл бүрийн  ястантай

Зөөлөн  шаргал элсэндээ

Засваргүй түүхээ  шингээсээр

Залуу  халуун шинэ  үедээ

Залгуулан  золгуулан хүргэж байна
 

Айраг цэнхэр нуурандаа агаараар нисээд очихсон

Аагим халуун өдрөөр захад нь ороод шумбахсан

Алтлаг шаргал элсэн дээр нь дээшээ харж хэвтээд

Аль эртний явдлаа дурсан санан хөрвөөхсөн

Алтан шаргал түнгэндээ зүгээр л нэг очихсон

Аргал хорголыг нь түүгээд араг аа  үүрээд алхахсан

Атан тэмээгээ уначихаад хэсэг сайхан тэшүүлэхсэн

Алдрай насаа дурсаад тэмээ уургалж тоглохсон

Хүнгий голынхоо эрэг дээр хэсэг сайхан хэвтэхсэн

Хүүхэд багын явдлаа  санаж дурсан инээхсэн

Хөл нүцгэн жирийгээд багын найзтайгаа тоглохсон

Хүрэн алаг толгойтой гоёо  малтаж идчихээд

Хэхэр ч гулиган цадаад голоо горойлгон огихсон

Нуурын захынхаа ширгэн дээр нэг л хэсэг хэвтэхсэн

Нойроо ханатал унтчихаад  нүдээ нухлаад эвшээхсэн

Намирсан зөөлөн бороонд нь нэвт цохиулаад чичрэхсэн

Нялх багынхаа  андуудтай модон морьтой уралдахсан

Завхан голынхоо эрэг дээр жараахай шүүрдэж тоглохсон

Зүггүй хэдэн найзтайгаа өдөржин сэлж сэрүүцэхсэн

Зөөлөн нойтон элсэн дээр нь гэр барьж тоглоод

Зураг шиг хэдэн андтайгаа элгээ хөштөл инээлдэхсэн

Зогсоо хайрхан ууландаа зорин зүтгэн очихсон

Залуу халуун насныхаа алдаа бүхнийг гэмшээд

Зуун найман удаа сөгдөж мөргөн учирлахсан

Заяа замаа даатгаад дахин дахин мөргөхсөн

Айргийн үнэртэй нутагтаа аавтайгаа нэг уулзахсан

Ангир уургаа хөхүүлсэн ээжийгээ дахин босгохсон

Ам бүлээрэй цуглачихаад гэр дүүрэн шуугилдаад

Ачтай буянтай нутгийнхаа сайхныг дурсан ярилцахсан

2016 оны 7сарын 28 нд Сартуул халх Б.Улаанхүү

Үүрээр шон дээр үүрссэн 

Үрээ морины минь чимээ минь

Үгсийн урнаар тэрлэсэн

Үзэгний татлах чимээ минь

Үргэлж шүлгэнд минь амиласан

Үнэн ч сайхан хүлэг минь

Үерийн ус шиг халигсан

Үндэсний дөрвөн мөрт минь

Үргэж бусган дүүхэлзэх

Үлгэрийн баатар хүлэг минь

Үргэлж цээжинд минь цоролзох

Үзэгний дөлтэй шүлэг минь

Үхтэл хамтдаа давхих

Үүрдийн сайхан хүлэг минь

Үзгэн хулсаар таталгах

Үгсийн сан хөмрөг минь ээ

2016 он 9 сарын 27 сартуул Б.Улаанхүү

Хазаар дөрөө жингэнэсэн халхын уудам тал дээр

Хаан Чингисийн мэндэлж хүй цөглөсөн нутагт

Хардал жанжин бээсийн хурд хураасан довон дээр

Халхын хурднууд уралдсан Хан Хэнтийн талд дээр

Халх дөрвөн аймгийн шавь тавын унаганууд

Хатан дөрвөн туурайныхаа хавыг шалган уралдаж

Хавьд гаргаагүй тоосыг хааны нутагт зангируулж

Хасбуу тамгатай дээдсийн хүчирхэг цагийг санагдуулна

Хатир жороо морьдоорой гангар ч аархан дөмөлзүүлж

Ханатал сойсон морьдынхоо сүүлийг шуун зангидаж

Хар нүдэн хүмүүний мэлмийг баясган омогшуулж

Хазаарт удамт хүлгүүд ээ шон дээр эгнүүлэн гангарна

Газар газраас цугласан шандаст хүлгүүдийг шохоорхож

Гал шарын унагануудаа ам дамжуулан сайрхаж

Гадна дотны уяачдийн хорхойг хүргэн шимшрүүлж

Гарсан орсон уяачдийн тархинд нэгийг санагдуулна

Буурал Хан Хэнтийн маань буян нь дуусах биш дээ

Буянтай буурал өвгөдийн минь хурд тасрах биш дээ

Хөдөөгийн хөх өвгөдийн минь хүлэг нь дуусах биш дээ

Хөх тэмдэгтэй үрсийнх нь буян нь дутах биш дээ

Шавилхан монгол морьдын минь шандас нь сулрах биш дээ

Шанаган дөрвөн туурайных нь эрдэм нь дундрах биш дээ

Шагай шиг сайхан сүргийн минь тоос нь замрах биш дээ

Шагшуулж гайхуулан дуурсах Галшарын удам шүү дээ

Сартуул халх Б.Улаанхүү Багануур хот 2016 оны 10 сарын 12

Хөлсөө шилгээн хөрвөөж байгаа нь

Хүнгий голын унага юм шүү дээ хө

Хүслээ дагаад хүрээд ирсэн

Хүрэн зээрдийн удам юм шүү дээ

Амаа ангайн эвшээж байгаа нь

Айраг нуурын унага юм шүү дээ хө

Алсыг харан янцгааж байдаг

Азарган хүрэний залгаа юм шүү дээ

Цантай хөлстэй зогсож байгаа нь

Цагаан түнгэний уанага юм шүү дээ хө

Цас манарган цахилж байдаг

Цахиур хүрэний төл юм шүү дээ

Зүсээрээ удамшин хурдалж байгаа

Зүүн голын минь хүлэг шүү дээ хө

Зуун зуунд мөнхөр ч дуурссан

Зүр хүрэний минь удам юм шүү дээ

2016 оны 10 сарын 15 Б.Улаанхүү

Сансарын удамтай монгол морио

Сарлуу хараад янцгааж байдаг

Содон шинжтэй  сонихон хүлэг 

Солирын ч юмуу хэлтэрхий үзчихээд

Самардаж  байдаг сарны унага

Саруулхан шөнөөр одруу хараад

Санадаг ч юмуу молор эрдэнэ

Сайн үйлсийг зөгнөн бэлэгдэж

Сэтэрлэж онголсон онгон хүлэг

Сав ертөнцөд минь үдлээд буцах

Сарнаас ирсэн жигүүрт ажнай

Салхи сөрөөд довтолгож явахад

Сайхан явдалтай сайвар жороо

Сар хайрханы өврөөр бэлчээртэй

Саамын гүүнээс төрсөн унага

Сарны ижилдээ буцаад нисэх

Сансрын удамтай монгол морио

2016 он 10сарын 16нд Б.Улаанхүү Багануур

Хатан дөрөө хангинасан халхын сайхан талаар

Хагсарсан хос морьтой алсыг зорих сайхан

Хадамсах айлын шон дээр дөрөө мултлах сайхан

Хангал согоо шиг бүсгүй инээгээд тосох сайхан

Хөх хайрга шажигнасан хөдөөгийн цэнгэг талаар

Хөлөрсөн тарган морьтой холыг зорих сайхан

Хүний сайхан үрийг зориод очих сайхан

Хүслийн цагаан мананд төөрүүлж явах сайхан

Ангамал хуурай говьдоо  адуундаа мордох сайхан

Аавын хэдэн адууны сорыг барьж уначихаад

Аавын цээж болоод л айлаар буух сайхан

Адтай охины  алганд захиа атгуулах сайхан

Үрээ даага үүрссэн үзэсгэлэнт сайхан нутгаараа

Үшдийн нар хүүшлэхэд мордоод давхих сайхан

Үлэмжийн чанар шиг бүсгүйнд хоног тааруулах сайхан

Үүрийн цагаан гэгээнээр мордоод давхих сайхаан

Унах морио сойгоод шон дээр  уяах сайхан

Унаган нутгийнхаа бүсгүйтэй уулзаж явах сайхан

Уран үгээр цэцэлж зүрхэнд нь харвах сайхан,

Уулын оройгоос дурандаад тосоод давхих сайхаан

Унаган багынхаа найзтай гадаа унтах сайхан

Утгагүй зүйл сэдэж нохой шуугиулж давхичихаад

Ухаант буурал өвгөддөө хааяахан загнуулах сайхан

Нартын хуулийг дагаад нас ахих сайхан

Нарийн сайхан хээрийг дуулаад суух сайхан

Намрын эсгэлэн айргаа шимээд суух сайхан

Найргийн мөр тэрлээд налайж суух сайхаан

 2016 оны 10сарын18 Б.Улаанхүү Багануур

Найргийн дөрвөн мөрттэй ноцолдож ирсэн заяа минь,

Номны нарийн тоосонд  дарагдаж явах тавилан минь,

Наймайг дурлуулж чадсан мэргэн цоохор анд минь,

Надтай хамтдаа  туулах Монгол дөрвөн мөртүүд минь,

Яруухан монгол хэлэндээ, эгнүүлж оруулсан үгнүүд минь

Ясанд минь тултал шингэсэн, язгуурын дөрвөн мөрт минь

Яагаад ч салгаж болохгүй, бидэн хоёрын учрал минь

Ятга хөгжимөнд эгшиглэх, миний дөрвөн мөрт минь

Босоо Монгол бичигний минь, уран гоёхон таталгаанд

Бадаг бадгаараа жирэлзсэн, үндэсний өнгөтэй найраг минь

Брагдаж дундар ч байгаагүй, яруу найргийн далай минь

Багаасаа  хамт нөхөрлөсөн, уран үгсийн чуулал минь

Хэзээч балар ч уусаагүй хэл соёлын минь баталгаа минь

Хэлхэж холбон туурвихад, дуусаж дундрахгүй  найраг минь

Хөх цэнхэр гариг дээр, жим нь зурайсан шүлэг минь

Хүн төрөлхтний тархинд , тодхон үлдэх Монгол соёлоо

2016 он 10сарын 22 нд Б.Улаанхүү Багануур

Завхан зогсоо уулын, зоригт хурдан ажнай минь ээ
Захын таван аймагт, айраг түрүүтэй хүлэг минь ээ
Задгай ширүүн давхилтай ,унаган тамгатай молор минь ээ
Заяа тавилангаар учирсан, босоо хийморьтой хүлэг минь ээ

Ай ай миний ассан гал шиг дүрэлзэж
Аархал төрүүлсэн морь мину зээ хө
Ай ай миний алдарт хурдан ажнай
Айргийн тэнгэртэй хүлэг мину зээ хө

Айраг хяргас нуурын минь, аатай хурдан ажнай минь ээ
Алтан тууртын дунд ,ховорхон төрдөг унага минь ээ
Айраг түрүүнд уралдаж, алдарт хүргэсэн молор минь ээ
Араасаа хурд дагуулсан, хүлгийн удамтай морь минь ээ
Дахилт
Холбоо хөхийн хойгуур ,хошуучилж уралддаг хүлэг мину
Холдох тутам торолзож ,тоос нь эрчилсэн ажнай минь ээ
Хумбан дөрвөн туурайндаа, шидтэй төрсөн хүлэг минь ээ
Хулангийн удам шингээсэн, талын монгол морь минь ээ
Дахилт
Шигшмэл хурдан хүлгүүдийн, тархинд цойлсон аргамаг минь ээ
Ширэг шиг ногоон талаар ,цувруулж орхисон хүлэг минь ээ
Шар мэргэнийг тонгойгоод шилбүүрдэж өгдөг ажнай минь ээ
Шинээр тодрон танигдаж, судраа бичүүлсэн хүлэг мину

Ширмэл зодогтой монголын, сүлдэнд төрсөн ажнай минь ээ
Шилийн сайн эрчүүдийн ,унаа явсан унага минь ээ хө
Шиврээ бороотой уралдаанд ,хөлсгүй ирдэг хүлэг мину
Шинэ зууны хурднуудтай, шүлгэнд амьласан молор мину
Дахилт

2016 оны 10 сарын 22 Б.Улаанхүү, Багануур хот

Миний муу ээж ямар бусдын ээжтэй адил булган дээл өмсөж,том том алт зүүгээд л, хувийн жолоочтой жип машин унаад л, ач зээгээ үнэтэй хувийн сургуульд зөөдөг ч биш. Хүүхдүүд нь үнэтэй машин унаж , алтаар гулгидаг ч биш.

Миний ээжид ердөө цорын ганц булган малгай байдаг. Муу аав минь авч өгсөн болохоор ч тэр үү ээж маань түүнийгээ хачин их нандигнана. Шинэ жил, цагаан сар энэ тэрээр нөгөө нандин малгайгаа гаргаад үсийг нь үлээгээд л сэгсрээд л сүйд болно. Эмэгтэй дүү маань ээжид та наад муу хуйхаа ядаж загварыг нь өөрчлөөч гэж дүргүйлхэх зөвлөх хоёрын хооронд үглэнэ.. Миний ээж энэ чинь та нарын наадах хужаа булганы хажууд жинхэнэ орос булга. Та нарын булга ч дээ их но-той доо. Аягүй бол тарвага, нохойны арьс ч байхдаа ч сийхгүй гээд л дүүг маань цаашлуулж гарна. Би энэ малгайг чинь 3-р цахилгаан станцын арын орос дэлгүүрээс үүдэнд нь зогсдог орос цэрэгт нь 5 төгрөг атгуулж байж орж авсан юм даа. Аав чинь баазын аврага болсон мөнгөө надад өгч юу дуртайгаа ав гэж билээ Би тэгээд л ....гэж ирээд л ярина.

Миний аав жолооч хүн байж билээ. Гэхдээ тээврийнх биш усны жолооч. Оройд гэрээр нэг татсан хэцэнд аавын маань нойтон хувцас өлгөөстэй байдаг байлаа. Би ахлах ангид орсон жилээ зуны амралтаараа аавынхаа грушигийг хийж овоо хэдэн төгрөг олж хирдээ подойж байж билээ. Харин ээж минь бичээч. Бичгийн машины тог тог хийх чимээ надад их сайхан санагддагсан.

b-003.jpg
Хэмжээс: 300x422 73k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 6727

zam-100.JPG
Хэмжээс: 600x450 96k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4352

IMG_1087.jpg
Хэмжээс: 600x449 66k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4129